giovedì 13 marzo 2014

'O TRAPASS

‘O   TRAPASS

Nunn’ho saccio
quann’arriva
‘e affà o grande passo
ovverossia  ‘e fa’
chillo ca’ in italiano
chiammasi trapasso.
A dicere ‘a verità
ne facesse overamente a meno,
ma tanto so’ viecchie
e nun me ne fotto
a lassà ‘o scuro d’à cantina
cu’ ancora ‘o vino rint’à votte.
Quanno nasciette ‘ngè steva
appetito ca’ se chiammava  famma
e pure ‘e gliannere re puorci,
‘ntustate e macinate,
facevano magnà tutta ‘a famiglia,
tanto pe’ passà ‘a nuttata.
Mo’, ca’  cchiù ‘e mienzu seculo è passato,
pare propeto ca’ niente è cagnato.
‘Nge sta ‘a vuerra e ‘nge sta a pace.
Ma a matina, quanno t’aizi a rint’ò lietto,
e nun saje chello ca aspiette,
vatte a affà ‘na camminata,
abbascio ‘o puorto o Santu Marco.
Vuarda ‘o mare,
 sia ch’ è calmo o ‘ndruvuliato
e po’ vatte affà ‘na tarantella

p’assapurà l’alba quant’è bella.

Catello Nastro

da "POESIE NAPOLETANE

Nessun commento:

Posta un commento